آیا من برای رسیدن به موفقیت برنامه ریزی میکنم یا برای رسیدن به شکست؟

آیا من برای رسیدن به موفقیتبرنامه ریزی میکنم یا برای رسیدن به شکست؟

شاید در ابتدا این سوال کمی عجیب و غیر واقعی به نظر برسد، آخر کدام آدم عاقلی میخواهد که شکست بخورد که تازه بخواهد برای آن برنامه ریزی هم بکند... اما بگذار تا یک واقعیت بسیار مهم را به تو بگویم:

ما توانایی شگفت انگیزی در رسیدن به اهدافمان داریم و در واقع هر چه که امروز داریم و به آن دست یافته و یا هر آنچه که نداریم و یا از دست داده ایم کاملا خودخواستهو طی یک برنامه ریزی دقیق انجام شده  

جالب شد نه؟ حال بگذار یک مثال برایت بزنم تا موضوع کمی روشن تر شود...

بازیکن فوتبالی که در یک بازی مدام بد شانسی می آورد و گل نمیزند

بازیکنان فوتبال، که در سطح متوسط به بالا توپ میزنند به قدری حرکات و توپ گیری را تمرینمیکنند که این تمرینات در قسمتِ ناخودآگاه ذهنِ آنها نقش می بندد به طوری که مثلا توپ گیری و شلیک توپ به هر قسمت دلخواه از دروازه مثل بستن در یخچال  ، برایشان آسان میشود ، به طور مثال دیوید بکام میتوانست توپ را از یک حلقه لاستیک با یک ضربه کات دار رد کند و میتوانست تمام روز این کار را انجام دهد و یا بازیکنان دیگر مثل کریستین رونالدو  میتوانستند حتی در تاریکی مطلق تنها با دیدن لحظه ی سانتر ضربه سر بزنند و بدون خطا توپ را وارد دروازه کنند  اما چرا گاهی می بینیم که در مسابقه اصلی ، آنها گل هایی را از دست میدهند که واقعا از دست دادنش سخت تر است؟

ذهن ما پس از مدتی تمرین می تواند ، در مورد توپی که به سمت ما پرتاپ شده ، محاسبات دقیقی را انجام دهد ، او میتواند مقاومت هوا ، تاثیر جاذبه زمین ،  اینکه با چه سرعتی حرکت کنیم تا به توپ برسیم را اندازه گیری کند همچنین میتواند به طور دقیق محاسبه کند که با چه قدرتی، در چه جهتی و به کجای توپ ضربه بزنیم تا توپ را دقیقا به محل مورد نظر  شلیک کنیم. شگفت انگیز است نه؟

اما این تمام داستان نیست...

ذهن ما همزمان با محاسبات فیزیکی ، روحیات و باور های ما را نیز چک میکند به طوریکه تصمیم میگیرد که ما در درون خود آیا میخواهیم واقعا توپ وارد دروازه شود؟ آیا واقعا میخواهیم که پیروز میدان شویم؟

و یا نه...

شاید ما میخواهیم بازی را ببازیم و به نوعی مورد ترحم واقع شویم شاید ما بیشتردوست داریم که موفق نشویم تا مورد توجه واقع شویم و این قسمت را تو جواب بده ، چه کسی بیشتر مورد توجه واقع میشود؟

درست است، کسی که بازنده شده و نیاز به ترحم دارد و این میشود یکی از هزاران دلیل مخفیِ ما برای گل نزدن، برای شکست خوردن، برای تنها شدن، برای فقیر ماندن..

مثال دیگری باز هم از نوع ورزشی میزنم تا قدرت برنامه ریزی ذهنی را در شکل گیری نتیجه بیابی...

هادی ساعی قبل از مسابقه ، در ذهن خود مسابقه را میبرد

هادی ساعی در فینال پکن با فردی مبارزه کرد که 24 سانتیمتر از او بلند قد تر و 20 کیلوگرم از او سنگین تر بود و با توانست در آن مسابقه ، توی اون سن و سال قهرمان شود

من قبل از مسابقه با حریف هایم ، توی ذهنم مسابقه میدم ورزشکار موفق کسی هست که توی ذهنش حریفش رو شکست میده و نه روی تشک 

این جمله هادی ساعی ، یکی پرافتخار ترین ورزشکاران ایران و جهان میباشد، او میگوید که پس از مسابقه حریف ایتالیایی به او گفت که من قبل از مسابقه سه بار توی ذهنم با تو مسابقه دادم و هر سه بار بازنده شدم و توی مسابقه با اینکه 4 امتیاز از تو جلو بودم میدانستم که از تو میبازم و هادی ساعی با اینکه از او عقب بود توانست مسابقه را ببرد.

ما نتیجه را خودمان از قبل رقم میزنیم

این مثالها را مرور کردیم و می توانم بیشمار مثال دیگر برایت بیاورم تا باور کنی که 

نتیجه از قبل در ذهن تو مشخص شده و تو برای رسیدن به آن برنامه ریزی میکنی

حال نگاهی به لیست انجام کار خود بی انداز

ببین که چه رویای در سر داری و لیست کارهایت بر اساس رویایت لیست شده یا خیر؟ دوست من اگر به دنبال ثروت و نعمت بی نهایت میگردی و میخواهی که به آسانی ، در های رحمت خداوند ب رویت گشوده شود، اما شکرگزاری روزانه در اولیت کارهایت نیست ، راه طولانی در پیش داری، اگر میخواهی به وزن ایده ال خود برسی ولی در لیست کارهای روزانه ات ، رفتن به رستوران های مختلف ، اولویت بالاتری از ورزش و رژیم غذایی سالم دارد باید اولیت هایت را باز بینی کنی، اگر احساس میکنی که برای رسیدن به مقام و جایگاه واقعی خود در جامعه ، نیاز به بالا بردن اعتماد به نفس داری ولی در هیچ یک از صفحات برنامه ریزی ات ، حتی یک تمرین و یک چالش برای این مهم نداری، نباید از کم رویی خود تعجب کنی ...

این اولین قسمت از سریال برنامه ریزی ذهنی ما به سمت موفقیت است در ادامه راهکار هایی را برای هر هی